A raczej niemoralność altruizmu… wg Rand.
altruizm jest zły. Zgadzam się z nią, ostatecznie trzeba odróżnić –
1 pomaganie innym jako formę egoizmu – robię to by i mnie było dobrze, i wcale nie zaniedbuję swojego interesu, swoich potrzeb
2. altruizm czyli poświęcanie się dla innych, poświęcanie swojego interesu dla interesu cudzego. Stawianie cudzych potrzeb ponad swoje.. Też uważam dziś, że to toksyczne, złe, i że wprowadziły nam to filozofia chrześcijańskie (źle zrozumiana), komunizm itd.. kolektywistyczne filozofie.
Ostatecznie altruista to ktoś kto – zaniedbuje siebie, czyli odchodzi od celu swojej duszy, realizacji swojej drogi, sprowadza się do roli ofiary, włazi we wszelkie układy toksyczne kat – ofiara, propaguje szkodliwe mity typu matka polka, matka poświęcająca się dla dzieci itd, nie uczy samo-odpowiedzialności, wewnątrzsterowności, i nad-kontroluje i manipuluje. Kontroluje wszystko wokół czyli zabiera innym ich prawo do wolności i odpowiedzialności. Tak to widzę dziś. W końcu Chrystus powiedział Kochaj bliźniego jak SIEBIE SAMEGO. A nie kochaj bliżniego BARDZIEJ NIŻ SIEBIE SAMEGO nie?
Ale co zrobić z poświęceniem strażaków, poświęceniem w walce za ojczyznę, poświęceniem dla życia np dziecka. Myślę, że jej nie chodziło o jednostkowe akty tylko o życie altruistyczne pełne poświęcenia zbyt bezsensownego, bo kosztem siebie. No i tak naprawdę przecież to jest wkręcanie się w układ — obowiązkowości, konieczności, muszę zarobić na rodzinę, muszę wziąć kredyt , musze pomóc dzieciom w pracach domowych, muszę muszę.. A gdzie pasja życia i dbanie o swój rozwój? Ludzie teraz są pogubieni. Uważam, że nie żyje się dla dzieci i dla innych. Żyje się przede wszystkim dla siebie i realizuje cel swojej duszy, a nie realizuje cudze cele za nich…
boskizielonyblog 